Sprzęt górki - podstawy

alnych określonymi drogami wspinaczkowymi. Drogi te określają ściśle miejsce przejścia ściany; w popularnych rejonach wspinaczkowych przez jedną ścianę skalną przechodzi często do kilkudziesięciu różnych dróg i wariantów o różnym

Sprzęt górki - podstawy

O wspinaczce z wikipedii

Wspinaczka skalna ? jeden z rodzajów wspinaczki uprawiany w terenie skalnym bez śniegu i lodu.

Wspinaczka skalna polega na pokonywaniu stromych ścian skalnych określonymi drogami wspinaczkowymi. Drogi te określają ściśle miejsce przejścia ściany; w popularnych rejonach wspinaczkowych przez jedną ścianę skalną przechodzi często do kilkudziesięciu różnych dróg i wariantów o różnym poziomie trudności.

Wspinaczka skalna jest uprawiana zarówno jako rodzaj zaawansowanej rekreacji, jak i w ściśle sportowym sensie, aczkolwiek rzadko jest to sport polegający na bezpośredniej rywalizacji z innymi wspinaczami; zawody wspinaczkowe są obecnie organizowane głównie na obiektach sztucznych, rzadziej w natualnym terenie skalnym.

W tradycyjnej wspinaczce w górach wspinacze nie konkurują ze sobą bezpośrednio na jednej drodze, lecz gromadzą osiągnięcia, do których zaliczają się, w kolejności ich wartości sportowej:

wytyczenie i pierwsze przejście zupełnie nowej drogi, zwłaszcza w miejscu które było celem nieudanych prób ze strony innych wspinaczy
przechodzenie starych dróg nowymi, trudniejszymi i bardziej zbliżonymi do linii prostej wariantami ? tzw. "prostowanie dróg",
przejście dróg w lepszym od poprzedników stylu (tzw. poprawienie stylu przejścia) ? w tym m.in. "odhaczenie drogi" ? czyli klasyczne przejście drogi pokonywanej niegdyś jedynie techniką hakową,
drugie i trzecie przejście trudnej drogi, wytyczonej i poprowadzonej po raz pierwszy przez kogoś innego
przejście drogi w znacznie krótszym czasie, niż zrobili to poprzednicy ? dotyczy to jednak tylko dróg długich, wymagających wielodniowej lub co najmniej wielogodzinnej wspinaczki.
Każde z tych osiągnięć ma tym większą wartość, im trudniejsza i dłuższa była droga. Ponieważ trudno jest obiektywnie zmierzyć wartość osiągnięć wspinaczkowych mogących być przedmiotem rywalizacji o charakterze sportowym, wielu wspinaczy nie uważa uprawianej przez siebie działalności za sport. O wartości wybitnego osiągnięcia wspinaczkowego świadczy przede wszystkim to, jak niewielu innych wspinaczy byłoby w stanie powtórzyć dany wyczyn.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Wspinaczka_skalna


Co to jest himalaizm?

Z technicznego punktu widzenia, ze względu na to, że na szczytach bardzo wysokich gór śnieg i lód zalega przez cały rok ? himalaizm jest prawie zawsze wspinaczką lodową.

Ze względu na wysokość, na jakiej się ją uprawia, ma on jednak wiele dodatkowych utrudnień niespotykanych przy wspinaniu w niższych górach. Są to:

problemy związane z adaptowaniem się organizmu ludzkiego do wysokości powyżej 5000 m n.p.m. (rozrzedzone powietrze, niskie ciśnienie atmosferyczne)
problemy związane ze skrajnymi warunkami atmosferycznymi (huraganowe wiatry, bardzo ostre promieniowanie słoneczne mogące powodować m.in. ślepotę śnieżną, bardzo niskie temperatury, bardzo mała wilgotność powietrza, ograniczona widoczność)
problemy związane z długością dróg wspinaczkowych (konieczność wielokrotnego noclegu w ścianie, wyczerpanie długotrwałym wysiłkiem przy braku możliwości regeneracji)
problemy związane z rozległością terenów górskich (brak dróg dojazdowych, konieczność zgromadzenia dużych zapasów żywności i sprzętu biwakowego, problemy z łącznością, problemy z orientacją w terenie).
Wszystko to razem powoduje, że w himalaizmie mniejsze znaczenie mają czysto techniczno-sprawnościowe umiejętności wspinaczy, a większe kondycja oraz odporność fizyczna i psychiczna.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Himalaizm


Historia polskiej wspinaczki wysokogórskiej

1818 ? Antoni Malczewski jako pierwszy z Polaków zdobywa Mont Blanc (8. wejście w ogóle, z 11 przewodnikami); w tym samym roku trzy dni wcześniej, w ramach przygotowań dokonuje pierwszego wejścia na Aiguille du Midi (wraz z 5 przewodnikami)
1879 lub 1880 ? Jan Gwalbert Pawlikowski i przewodnik Maciej Sieczka wchodzą na Mnicha; data ta jest uznawana za moment narodzin nowoczesnego polskiego taternictwa, rozumianego jako poszukiwanie i pokonywanie trudności technicznych dla nich samych
1910 ? Henryk Bednarski, Józef Lesiecki, Leon Loria i Stanisław Zdyb przechodzą południową ścianę Zamarłej Turni
1955 ? Jan Długosz i Andrzej Pietsch wytyczają tzw. Wariant R środkiem wschodniej ściany Mnicha
1962 ? Eugeniusz Chrobak, Zygmunt Andrzej Heinrich, Janusz Kurczab i Krzysztof Zdzitowiecki zdobywają Filar Kazalnicy Mięguszowieckiej
1978 ? Wanda Rutkiewicz wchodzi na Mount Everest jako pierwsza osoba z Polski, pierwsza Europejka oraz trzecia kobieta
1980 ? Krzysztof Wielicki i Leszek Cichy zdobywają zimą Mount Everest (jest to zarazem pierwszy w ogóle ośmiotysięcznik zdobyty zimą)
1987 ? Jerzy Kukuczka zdobywa jako drugi Koronę Himalajów i Karakorum
1991 ? pierwsze klasyczne przejście Wariantu R na wschodniej ścianie Mnicha przez Piotra Dawidowicza i Michała Waydę
1996 ? Krzysztof Wielicki zdobywa jako drugi Polak Koronę Himalajów i Karakorum


Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Historia_wspinaczki